Birkaç gün boyunca grup, Anduin'den hızla ve olaysız bir şekilde geçer. Bir gece Sam, yakınlarda yüzen bir kütükten parıldayan iki solgun göz gördüğünü düşünür. Sam bu gözlemden Frodo'ya bahseder ve Frodo, Gollum'un onları takip ettiğinden şüphelenir. Ertesi gece, Frodo nöbet tutar ve beklendiği gibi, teknelerin yakınında yüzen karanlık bir şekil görür. Aragorn, Frodo'nun şüphelerini doğrular ve kendisinin de Gollum'u gördüğünü söyler.
Ertesi gün, grup daha hızlı kürek çeker, kendilerini Sarn Gebir'in akıntılarında bulduklarında, başlarının üzerinde ıslık çalan Ork oklarına arkalarını dönüp kıyıya doğru ilerlemek zorunda kalırlar. Kardeşlik kıyıya ulaştığında, gökyüzündeki karanlık bir şekil güneyden hızlanarak gelir. Frodo aniden omzunda eski yaranın acısını hisseder. Legolas yeni yayını kapar, bir ok uçurur ve uçan yaratığı nehrin diğer tarafına düşürür. O gece Orklardan daha fazla haber alamazlar.
Ertesi sabah Boromir, Grubu Minas Tirith'e gitmeye ikna etmeye çalışsa da, nehir boyunca ilerlemeye karar verirler. Akıntı onları hızla Argonath Kapıları'na, yani Aragorn'un ataları Isildur ve Anárion'un devasa heykelleri bulunan dar bir geçite götürür. Kapılar, İnsanların krallıklarından biri olan Gondor'un kuzey sınırını işaret eder. Argonath'tan geçerek, Rauros Şelaleleri'nin önündeki üç büyük tepeye gelirler. Nehirde daha ileri gidemeyecekleri için kayıkları Amon Hen'in eteğine çekerler.